 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
З бусьлянкі фіялковую ваду
п’ю – успамінаў наталяю смагу.
На прасьніцы бабульчынай праду
яе кудзелю і сваю развагу.
Павеў стамлёны, подых цеплыні
пячных цаглін душу мне апякае.
Губляліся ў самоце плыні-дні,
не заўважалі – памяць патухае.
Як пад патэльняй тлее вугалёк,
сьціхала, засынала наша памяць,
ды просты беларускі матылёк
асьмеліўся ўзбудзіць яе й ня раніць.
– Навошта карані далі вадзе? –
не разумеў і не шукаў адказу.
Навошта дзецям дадзены спадзеў
зрабіцца лепшымі, чым ёсьць, ды не адразу?
– Бо з нараджэньня, значыць, з каранёў
найлепшым сьніць усё жывое ў сьвеце.
Я ж здрадніцкім і катаўскім агнём
выпальваюся з каранёў да вецьця.
З бусьлянкі фіялковую ваду
п’ю – успамінаў наталяю смагу.
На прасьніцы бабульчынай праду
сваю кудзелю і яе развагу.
12.X.2001.
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
